Onderzoek van Wageningen Bioveterinary Research (WBVR) laat zien dat het risico op het overdragen van hoog-pathogene vogelgriepvirus van besmette wilde vogels via de lucht verwaarloosbaar klein is. Specifiek is dit onderzocht vanuit vervliegbare wilde watervogelmest in de omgeving van de pluimveestal in de vogelgriep risicoperiode (oktober-maart). Maar ook vanuit een aerosol geproduceerd, door uitademen of proesten van vogelgriep-besmette wilde watervogels die via de luchtinlaat in de pluimveestal zou kunnen komen. Het is uit voorzorg belangrijk dat karkassen van dode, met hoog-pathogene vogelgriep-besmette wilde (water)vogels zo spoedig mogelijk na sterfte uit de natuurlijke omgeving worden opgeruimd. Zij zouden de bron kunnen zijn van losse veren die vrij komen als aaseters aan de karkassen eten. Veren van hoog-pathogene vogelgriep-besmette dode wilde vogels bevatten namelijk vogelgriepvirus, dat lang kan overleven in de veren.